PAPER
BAHASA JAWA
Disusun guna memenuhi tugas mata
kuliah Bahasa Jawa
Dosen
Pengampu: Bu Erna Istikomah

DISUSUN
OLEH:
KHOIRUNNISA
NURLAILA F (A510120191)
PENDIDIKAN
GURU SEKOLAH DASAR
FAKULTAS
KEGURUAN DAN ILMU PENDIDIKAN
UNIVERSITAS
MUHAMMADIYAH SURAKARTA
2014
UNGGAH-UNGGUH BASA JAWA
A.
Pangertosan
Unggah-ungguh
ugi asrig sinebat undha usuk,tingkat tutur,tingkat ujaran, utawi speech level
(basa inggris).
1.
Unngah-ungguh
, tegrsipun tata pranating basa miturut lungguhing tatakrama. Wondee tatakrama
tegeseipun tata caranipun gineman dhumateng tiyang sanes saha tidak tanduk
utawi solah tingkat (pangucap saha patrap).
2.
Undha
usuk, tegesipun tatakrama unggah-ungguhin ginem tuwi tindak tanduk utawi sopan babagan pangandikan
lan tumindakipu (pangucap saha patrap). Sopan tegesipun mangertos lan
nindakipun tatakrama. Undha usuk ing basa Indonesia tegesipun “Variasi-variasi
bahasa yang perbedaan antara satu dengan yang lainnya ditentukan oleh perbedaan
sikap santun yang ada pada diri pembicara terhadap mitra bicara”.Wondene
variasi menika tegesipun wujudipun tembung-tembung beda,ananging anggadhhi
teges ingkang sami, umpaminipun : sugeng –wilujeng-slamet; mangan-nedha-dhahar;
rambut-rikma; turu-tilem-sare, lan sanesipun.
3.
Tingkat
(speech level) inggih menika tatacaranipun (kode) ngaturake raos pakurmatan
(sopan) dhumateng tiyang sanes rikalanipun sami gineman. Wondene pranatanipun
kawengku ing pamilihipun tembung-tembung (leksikon, kosa kata), widyaswara
(fonologi), widya tembung (morfologi), widya ukara (sintaksis).
Unggah-ungguhin basa menika
mujudaken adat sopan santunipun basa jawi. Jalaran adat utawi pakulinan sopan
santun, mangertos lan nindakake tatakrama menika saget mratelakaken
pribadinipun tiyang jawi saha cirinipun bebrayan(masyarakat) Jawi. Pramila adat
sopan santun menika dumadi utawi sinengkuyung saking kalih perkawis, ingguh
punika prekawis: (a) lingual utawi
basa, tegesipun babagan basa ingkang kapilih saha kaginakaken (ngoko utawi
karma). (b) Non lingual, tegesipunbabagan patrap utawi tumindak rikalanipunnembe
gineman utawi ngendika ; asta,pasuryan,paniggal, lan kedaling lesan kedah
jumbuh kaliyan kawontenan. Karana unggah-ungguhin basa jawi menika kaginakaken
dhasaripun dimensi personal (kalenggahanipun tiyang/ priyantun ingkang
kakanthi wawan pangandikan). Beda kaliyan basa manca (Inggris) ingkang
dasaripun dimensi temporal (tenses utawi wekdal).
Adhedhasar kalih pangertosan menika
, unggah-ungguhin basa menika tiyang ingkang nindakaken sesrawungan wonten ing
bebrayan agung tansah ngugemi lan lelandesan paugeran ingkang wonten ing
masyarakat, saget ngunggak kawontenan saha papan (panggenan) utawi empan papan.
Pramila unggah-ungguhin basa menika sayektosipun kalebet perkawis milah saha
milih basa ing pasawungan, adhedasar sesambunganipun (hubungan) antawis tiyang
(priyantun) ingkang sami gineman.
Prasawungan utawi sesambetan
(hubungan) wonten ing bebrayan menika awewaton 2 (kalih)tetimbangan, inggih
menika dimensi (tataran) vertical lan
horizontal. Srawung wonten ing tataran vertical , pamilihing basa lan
tembung-tembungipun . ingkang leres, jalaran ngegeti sepuh saha drajat
pangkatipun ingkang kaajak gineman.
Sampun ngantos dipunanggep “ora ngerti
basa”, “ora nduwe tata karma”, lan “nungkak karma”. Wondene srawung ing
tataran horizontal utawi dhumateng sesamining bebrayan ingkang satraju
(sejajar,setimbang), pamilihipun basal an tembung-tembungipun langkung gampil,
langkung-langkug menawi umur kita sampun kathah (sepuh) lan anggadhahi drajat
pangkat.
B.
Panganggenipun Basa Jawi
Basa
jawi wonten bebrayan agung menika tansah kaprebawan kaliyan nasional
(Indonesia) Lan basa manca (asing), pramila asring lan kenging intreferensi babagan tembung utawi interferensi leksikal lan babagan paramasastra (tata bahasa utawi interferensi
gramatikal).
1. Campur
Kode
Masyarakat Jawi menika majemuk,
heterogen; maneka marwi asal, suku, umur, basa, agami, lan pendhidhikan;
pramila menawi sami gineman asring ngginakaken basa ingkang dipuncampur (campur kode). Upamiipun ngginakaken
basa ngoko, karma, Indonesia, lan asing.Kejawi menika wonten ing padhusunan
masyarakatipun tasih homogeny (sami), racakipun campur kode boten kaginakaken.
Namung para nem-neman utawi generasi mudha ing jaman samenika,menawi gineman
sami ngangge basa campur kode.
2. Alih
Kode
Tiyang/priyantun gineman wonten
samadyaning bebrayan agung kedah ngunggak panggenan lan kawantenan(empan
papan), pramila asring ngginakaken alih
kode utawi gantos basa ingkang dipun ginakaken. Upaminipun gineman mligi
ngangge basa ngoko, karma,Indonesia utawi mligi ginakaken basa inggris,boten
dipuncampur. Namung gandheng kawontenan,tiyang asring ngendikan anthi
ngginakaken alih kode , jalaran
pimpinan utawi atasanipun rawuh, wonten tiyang manca (orang asing) rawuh, lan
sanesipun.
3. Kirang
Ngembaka
Basa Jawi ing wekdal menika ajinipun
kirag lan wonten bebrayan agung kawastanan kirang ngembaka, jalaran katerak :
(a) kolokial, (b) down float, (c) rural.
a)
Kolokial
Basa Jawi (ragam krama) kirang
ngembaka lan kuncara wonten ing bebrayan agung, amargi naming kaginakaken ing
kawontenan boten resmi (informal) ,
naming winates ing tataran daerah (local),
umpaminipun, pepanggihan rapat saha arisan RT/RW, upacara-upacara adat,
saresehan ingkang climen, lan sanesipun.jalaran negari kita Indonesia sampun
anggadhahi basa persatuan (nasional), inggih menika bahasa Indonesia, ingkang bakeng basa daerah (Jawi) ingkang wonten
lan sumebar ing laladan bumi pertiwi menika tansah kita
leluri,dipunlestarekaken,lan dipun ngrembakakaken serarengan supados boten mati
lan boten cures.
b)
Dow
Float
Basa Jawi kirang ngembaka la sumebar
wonten bebrayan,jalaran mlorot ajinipun, boten saget kangge jaminan gesang
bebrayan (masa depan), sanajan pamanggih menika perlu dipun taliti malih kanthi
titi la permati. Wonten pamulangan pelajaran basa jawi naming pelajaran
tambahann(mulok = muatan local) ingkang wekdalipun naming sekedhik sanget,
boten anggadhahi peran menapa kemawon, naming pelajaran pupuk bawang. Ing mangkabasa lan satra jawi menika menawi
dipundhudhah kebak pitutur luhur , piwulang kautaman utawi ajaran budi pekerti ingkang utami.kawontenan
ing pamanggih menika wiwit tahun 2005 njalami ewah-ewahan, jalaran Gubernur
Jateng, Jatim, lan DIY sami mutusaken bilih pelajaran Basa Daerah (jawi) dados
mata pelajaran wajib womten ing pamulangan, wiwit SD dumuginipun SMA kanthi
nomor SK 895.5/01/2005,tentang “Kurikulum mata pelajaran Bahasa Jawa tahun
2004 untuk jenjang Pendidikan
SD/SDLP/MI, SMP/SMPLP/MTs, dan SMA/SMALB/SMK/MA Negeri dan Swasta Provinsi Jawa Tengah; tertanggal 23 Februari
2005”.
Adhedasar SK menika, basa jawi samenika saget kawastanan gesang, gumegrah,
lan ngrembaka malih, karana para generasi mudha sami remen lan kuliah ing
Jurusan Basa Daerah (Jawi). Pramila kawontenan menika kedhah kaginakaken kanthi
prayogi lan sae kangge anggulawentah para putra,generasi mudha lumantar pamulangan, supados dados generasi
guru basa jawi ingkang utami, wasis, mumpuni, mrantasi kardi, boten nguciwani
lan nglelingsemi (professional).
c)
Rural
Bebrayan agung jawi piyambak tasih
sami anggadhahi pamanggih bilih basa jawi menika basa ingkang kirang bergengsi,sipatipun ndesani. Pramilo
rumaos isin , ego lan gengsi menawi ngginakaken basa jawi; malah dipun anggep
kina,ketinggalan jaman. Namung menawi kalian basal an budaya manca , generasi
mudha kita sami gandrung kayungyung ngantos lali purwa duksino kesupen kalian kapribaden lan jathidhirinipun piyambak. Pramila para sepuh rumiyin nate paring
wasiyat lan tetilaran,’’Aja gumunan,aja kagetan,lan ojo mung elon-elon, aja
mung belo melu seton; nanging nduweo adeg-adeg lan kapribaden kang tatag,
tangguh lan tanggon”.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar